gravlax, czyli dzień dobry Wikingowie

Pogrzebany łosoś, czyli gravlax, to tradycyjne, skandynawskie danie przygotowane z surowego łososia zapeklowanego w soli, cukrze i koperku. Jako miłośniczka surowych ryb postanowiłam się skusić i przygotować filet z łososia w ten sposób. Idealnie nadaje się na kanapki, do sałatki lub w formie tartaletek z nadzieniem. Tym razem postanowiłam wykonać te ostatnie, jako pewną alternatywę dla tradycyjnych śniadań.

Tartaletki z pastą z ricotty i awokado z łososiem marynowanym a la gravlax.

Dla czterech osób (po 2 sztuki na głowę):
Ciasto kruche:
-180g mąki
-100g zimnego masła
-żółtko
-szczypta soli
-odrobina wody

Wszystko zagniatamy, formujemy kulę i wstawiamy na pół godziny do lodówki. Następnie wyjmujemy, wykładamy ciastem foremki, nakłuwamy i pieczemy ok 15 minut w 180 stopniach.

Gravlax:
-200g łososia (najlepiej bez skóry)
-łyżka soli
-łyżka cukru
-łyżka pieprzu
-sporo koperku
-ewentualnie odrobina wódki
-folia spożywcza

Łososia myjemy i polewamy równomiernie wódką, przyprawy mieszamy i nacieramy nimi dokładnie mięso. Obkładamy koperkiem i szczelnie zawijamy w folię spożywczą. Przechowujemy w lodówce 3-4 dni, jednak już po dwóch łosoś nadaje się do spożycia. Najlepiej trzymać na talerzyku, bo pewnie będzie woda wyciekać. Po tych kilku dniach odwijamy, porządnie myjemy i kroimy w cienkie plastry :)
A pasta to nic innego jak opakowanie ricotty z dwoma, niedużymi awokado z dodatkiem soli i pieprzu.

Kolejną kawą, której postanowiłam skosztować była Ethiopia Organic Limu: "Wypalana w naszej palarni, odznacza się niską kwasowością. To delikatna kawa o średniej cielistości. Charakteryzuje się karmelowym posmakiem z nutami cytrusów i aroniii. Ethiopia Organic Limu doskonale nadaje się do zaparzania przez filtr papierowy oraz do innych sposobów zaparzania."
Jeszcze delikatniejsza, bardziej mi smakowała niż brazylijska. Taki już mój gust ;)

Wiecie, że największymi smakoszami kawy są Skandynawowie? Spożywają 10-12kg kawy rocznie, dla porównania Włosi (uznawani za kawowych mistrzów) spożywają jej ok 5-6kg, a Polacy w granicach trzech. Zdecydowanie bardziej gustują w metodach przelewowych, dlatego też są bardziej wymagający w doborze ziaren, starają się je palić na złoto, żeby wydobyć jak najwięcej delikatnych smaków i nie dodać im goryczy.