photo 1_zpsf71e6e78.png photo 2_zpsa04d1f5f.png photo 3_zps76d47384.png

poniedziałek, 28 stycznia 2013

orzechowa chwila zapomnienia z nutellą

Powoli się ogarniam, łapię rytm. Większość rzeczy już zdana, czekam na pozostałe wyniki. Na dobry początek tygodnia zagniatanie kruchego ciasta z dodatkiem zmielonych orzechów, jeden z ulubionych kuchennych zapachów. No i odrobina popularnego kremu ;) 
A, nowy tort z ostatniego weekendu tutaj.


Składniki na ok 20 ciastek:
-200g mąki
-100g zimnego masła
-50g zmielonych orzechów włoskich
-50-80g cukru pudru (zależnie jak słodkie lubicie)
-2 pełne łyżki śmietany 18%

Masło siekamy z mąką i zagniatamy z pozostałymi składnikami na gładką masę. Chłodzimy w lodówce przez pół godziny. Piekarnik rozgrzewamy do 180 stopni, z ciasta odrywamy niewielkie kulki i formujemy placuszki, układamy na blasze i pieczemy ok 15 minut.

sobota, 26 stycznia 2013

jestę inżynierę

Ja jeszcze nie jestem ;) Ale sezon egzaminów inżynierskich w pełni, a wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki zobowiązuje.


Smak: orzechowy przekładany kremem czekoladowym, przepis.
Średnica: 22 cm

Masa cukrowa: biała mieszana, 50/50 domowa z kupną, bo niestety ale sesja w pełni i starałam się jak najmniej narobić. Kolorowa kupna.
Technika: zielona płytka, czarne elementy z masy. Ścieżki oraz nóżki z barwników spożywczych, złotego i srebrnego, rozrobione z odrobiną wody. INŻ. również złotą farbką.
Izolacja: krem maślany, ten sam, którym tort został przełożony (zrobiłam go 2x więcej niż w przepisie).

Na plus: malowanie ścieżek. Co prawda zostało już wytknięte, że się ich nie ciągnie pod kątem prostym, ale mało miejsca miałam :p
Na minus: nóżki! Próbowałam robić z białej masy, ale ciężko szło. Może gdybym nie siedziała nad tym w piątek o 22, po intensywnym tygodniu to zrobiłabym wszystkie, ale malowane też dały radę ;)

Wnioski: zestaw pędzelków + narzędzi do drobnych elementów potrzebny.

Czas: tort i obkładanie tradycyjnie + płytka ok 1,5h.


PS Wybaczcie gorsze zdjęcia, ale aparat u właścicielki, drugi pożyczony, została tylko komórka. 
PS2 Proszę nie oceniać merytoryczne co robi ten układ, bo nie działa :p Ale projekt z mikroprocesorów jeszcze nie zrobiony, więc ciężko mi było wymyślić układ działający ;)

środa, 23 stycznia 2013

This is S(esja)panish omelette!

Jestem bardzo zadowolona, że wybrałam taką, a nie inną, kanapę do naszego mieszkanka. Jest dość głęboka, dzięki czemu mogę podkurczyć nogi i wygodnie się rozsiąść oglądając film. Jest także świetnym miejscem do stworzenia "bazy", czyli zakopania się z toną notatek i poduszek w trakcie sesji. Kiedy zdarzają się takie dni, jak wczoraj, w których przeznaczam cały czas na naukę nie do końca zdaję sobie sprawę z upływu czasu. Na szczęście mój żołądek dopomina się o konkretne posiłki, więc przychodzi moment, kiedy muszę się wygrzebać z mojej bazy, poukładać notatki, odłożyć na bok chrupki orzechowe (nie łudzę się, że zastąpią orzechy, po prostu muszę coś chrupać) i spędzić w kuchni chwilę na przygotowaniu jedzenia. Oczywiście teraz im krócej, tym lepiej ;) Jedną z prostszych i tańszych potraw jest omlet czy tortilla hiszpańska. Nie zajmuje dużo czasu i można ją wykonać na kilka razy (w ramach 10 minutowych przerw od nauki).


Przepis na 2 spore porcje - z patelni 30cm:
-ok 1kg ziemniaków
-6-7 jajek
-2/3 opakowania sera sałatkowego typu feta
-3 łyżki śmietany 18%
-sól, pieprz, czosnek
-łyżka/dwie masła do smażenia
-opcjonalnie warzywa jako dodatek

Ziemniaki obieramy i kroimy w kostkę albo średniej grubości plastry. Gotujemy w osolonej wodzie, aż będą delikatnie miękkie. Na patelni rozgrzewamy tłuszcz i wrzucamy na nią ziemniaki, smażymy kilka minut.
Jajka wbijamy do dużej miski i porządnie roztrzepujemy. Dodajemy śmietanę, przyprawy, ser oraz ziemniaki. Mieszamy i wylewamy na dobrze rozgrzaną patelnię. Upewniamy się, że mieszanka jajeczna spłynęła także na dół patelni (poprzez mieszanie łopatką) i przykrywamy patelnię. Smażymy 5-10 minut (aż góra się zetnie). Przygotowujemy talerz/deskę rozmiarów patelni, kładziemy na górę i obracamy, tak żeby omlet wypadł nam na talerz. Zsuwamy go z powrotem na patelnię i smażymy jeszcze 2-3 minutki. Wierzch możecie posypać startym serem, żeby się ładnie rozpuścił.

***
Dwa do przodu, trzy przede mną. Już dawno nie byłam tak koszmarnie zestresowana. Dziś kolokwium, jutro egzamin, w piątek również. Do tego nagła zmiana terminów, przez którą musiałam zmieniać plan nauki i z jutrzejszym egzaminem jestem trochę w tyle (a na piątkowy jeszcze nic nie umiem). W sobotę rodzinne urodziny L., który się obronił w poniedziałek ;)

sobota, 19 stycznia 2013

mini sachera torte

Nazywana królową tortów, sławna i uwielbiana. Mnie szczególnie nie zachwyciła, więc dlatego tyle zwlekałam z jej upieczeniem. Nie zrozumcie mnie źle - ciasto jest bardzo smaczne, jednak sława jest nieco przesadzona. Ostatnio miałam ochotę na coś czekoladowego, coś więcej niż brownie. Dwa blaty, wykrawaczka do pączków, ulubiona konfitura, no i polewa. Tort Sachera w wersji mini! Idealna na chwilę odpoczynku od uczelni ;)
Podaję przepis na ciasto w normalnym rozmiarze - 24cm. Ja upiekłam 16cm i użyłam wykrawaczek o średnicy 8cm - wyszły mi dwa torciki + resztki. Używając tych wykrawaczek do ciasta 24cm powinno wyjść 5 torcików (a może i więcej, jeśli Wam się uda optymalnie wyciąć ciasto).
Niestety, przepis nie zawiera proszku do pieczenia, dlatego trzeba uważać przygotowując ciasto, a i tak może się zdarzyć zakalec.


Składniki na formę 24cm:
-200 g gorzkiej czekolady
-125 g masła
-8 żółtek
-8 białek
-szczypta soli
-140 g cukru pudru
-125 g mąki pszennej, przesianej + łyżka stołowa kakao

-słoik konfitury morelowej
-200g gorzkiej czekolady + 100ml kremówki na polewę

Gorzką czekoladę łamiemy na mniejsze kawałki i roztapiamy w kąpieli wodnej. Masło roztapiamy. Żółtka ucieramy trzepaczką, dodajemy roztopione masło i czekoladę, mieszamy.
Białka z solą ubijamy na sztywną pianę, pod koniec ubijania dodajemy cukier i jeszcze chwilę ubijamy. Dodajemy 1/3 piany do masy czekoladowej i stopniowo wsypując mąkę mieszamy delikatnie, aż składniki się połączą. Dodajemy pozostałą pianę i delikatnie mieszamy ciasto.
Ciasto przekładamy do dwóch form 24cm wyłożonych papierem - jeśli nie możecie ich piec jednocześnie to najlepiej zrobić połowę ciasta, a potem drugą ;)
Pieczemy w 180 stopniach ok 35 minut - do suchego patyczka.
Kremówkę podgrzewamy, kiedy będzie bardzo ciepła dodajemy połamaną czekoladę i mieszamy do rozpuszczenia. Studzimy. 

Po przestudzeniu smarujemy jeden blat konfiturą morelową, nakładamy drugi. Oblewamy polewą. 
Jeśli będziecie wycinać mniejsze torciki to najpierw należy wyciąć okręgi z ciasta, a potem przełożyć i oblać polewą.


***
Kolejny semestr za mną. Sesyjną zabawę zaczynam już w poniedziałek. Jestem ciekawa czy zdarzy się tydzień cudów? Szczerze wątpię i liczę, że chociaż COŚ uda mi się popchnąć do przodu. I jak mantrę powtarzam alpyalpyalpyalpyalpyalpy. A L. w poniedziałek ma egzamin inżynierski :)
Ze zdrowiem lepiej, wczoraj mroźne spacery i wieczorna zumba, dzisiaj cały dzień zakopuję się w MIKRO, a jutro chyba wygra chęć nad rozsądkiem - snowboard?

wtorek, 15 stycznia 2013

śniadaniowe serniczki

Przepis, który z czasów śniadaniowca najbardziej zapadł mi w pamięć - serniczki z patelni. Nie wiem kto je wymyślił, ale pomysł jest świetny. Jestem wielką fanką pierogów leniwych, więc serniczki od razu przypadły mi do gustu.
Wiem, znowu śniadaniowo i prosto, ale przeziębienie nie odpuszcza, więc w kuchni dzieją się tradycyjne kotlety, rosół i herbata z cytryną ;)


Składniki na jedną porcję:
-250g twarogu półtłustego
-jajko
-cukier
-4 łyżki mąki

Jajko z łyżką cukru ubijamy na puszysty, jasny krem. Dodajemy pokruszony twaróg i miksujemy na gładką masę. Dosypujemy mąkę i mieszamy, a następnie dosładzamy do smaku.
Smażymy na średnio rozgrzanej patelni.



***
Jak dotąd wszystkie zaliczenia na plus, chociaż standardowo bez akcji ze strony prowadzących nie dało się obejść. Mówi się, że V semestr to najgorsza sesja, czyli trzeba zdać jak najszybciej, a potem z górki ;) W ramach motywacji oglądam alpejskie stoki.

sobota, 12 stycznia 2013

paleo love - tortilla z omletu pełnego ziół

Pracowity tydzień za mną, do tego osłabienie mnie dopadło i zwaliło w czwartek dreszczami i bólem pleców. Nie mam za dużo czasu na stanie w kuchni, więc musicie mi wybaczyć ten prosty i pożyczony przepis, znów nawiązujący do diety ubogiej w zboża. To jedno z moich ostatnich śniadań, ale nada się także świetnie na obiad czy kolację. Zamiast tradycyjnej tortilli usmażyłam cienki omlet pełen ziół, nadziałam go pieczenią z indyka oraz pomidorami przygotowanymi jak do bruschetty.


Składniki na 2 sztuki (dla mnie to jedna porcja):
-2 jajka
-2 łyżki wody
-świeża bazylia, szczypiorek, oregano i co tylko chcecie
-kilka plastrów pieczeni z indyka
-2 pomidory
-mała cebula czerwona
-sól, pieprz, oliwa

Jajka wbijamy do miski, dodajemy wodę, posiekane zioła oraz przyprawy. Wszystko chwilę miksujemy i wylewamy połowę na średnio rozgrzaną patelnię teflonową (musi mieć dobrą powłokę, od której omlet gładko odejdzie, bo będzie cieniutki i łatwo się porwie). Omlet powinien się ścinać, a nie smażyć. 
Pomidory kroimy w kostkę, dodajemy posiekaną cebulę oraz bazylię, dolewamy nieco oliwy, możecie także dodać soli lub pieprzu i wszystko mieszamy. 
Na omlet kładziemy pokrojone mięso, dorzucamy pomidory i zwijamy, jak tortillę. 


***
Mimo nawału pracy udało mi się także skoczyć na zakupy z mamą w celu zalezienia na wyprzedażach nowej kurtki. Nie interesuję się modą, owszem lubię się czasem ładnie ubrać, ale na co dzień chodzę ubrana w wygodne ciuchy - jeansy, sweter, sportowe buty. W sklepie szukam tego, co mi jest potrzebne wg. moich standardów, a nie znawców mody. Po przeleceniu dwóch centrów handlowych powiem jedno - jestem załamana. Szukałam zwykłej, zimowej kurtki, sportowej. Nie chciałam kurtki stricte sportowej, bo taką już mam na stok. Eleganckie również posiadam, więc zależało mi na zwykłej, miejskiej, sportowej kurtce do spodni, bo moja stara liczy sobie kilka lat. Nie doceniłam naszych sklepów, w których pod względem kurtek i płaszczy wyboru nie ma tzn. wszędzie jest to samo. Albo kurtki, w których wyglądam jak w worku albo puchowe, pikowane i świecące. 
Kurtkę znalazłam. Męską. Szczęśliwie w jednym sklepie rozmiarówka jest tak mała, że S ze mnie nie spada ;) 

czwartek, 10 stycznia 2013

karnawałowe love - bomboloni

Chodziły za mną blisko rok. Nigdy ich nie jadłam, ale kiedy je zobaczyłam po raz pierwszy wiedziałam, że kiedyś je zrobię. Niestety, z pączkami jest trochę zabawy przy smażeniu, więc robiłam je do tej pory raz w roku, na Tłusty Czwartek. Szczęśliwie, na Mikołajki dostałam od L. termometr szpikulcowy, który w końcu doczekał się przetestowania. Jejku, jaka to wygoda sprawdzić czy tłuszcz ma te wymagane 170 stopni, zamiast wrzucać kawałki ciasta i oceniać na oko!
Nie mogło być inaczej, musiałam upiec jako pierwsze bomboloni, czyli włoskie pączki wypełnione crème pâtissière. Są pyszne - lekkie, z nietypowym nadzieniem, oprószone cukrem pudrem. Świetna alternatywa dla tradycyjnych pączków z różą.



Składniki na ok 10 sztuk:
-180g mąki (pełna szklanka), najlepiej pół na pół tortowa z chlebową 720
-niecałe 1dag świeżych drożdży
-jajko
-50ml mleka
-30ml wody
-2 łyżki cukru
-1/4 łyżeczki soli
-3-4dag masła

Mleko podgrzewamy razem z wodą, powinno być ciepłe (ale nie gorące). Dodajemy drożdże, łyżkę cukru, łyżkę mąki i mieszamy, a następnie odstawiamy na 5-10 minut, żeby drożdże ruszyły. Masło roztapiamy i studzimy.
Do miski wsypujemy mąkę, cukier, sól, wbijamy jajko, dodajemy zaczyn drożdżowy oraz przestudzone masło. Wszystko wyrabiamy aż ciasto zacznie odchodzić od miski. Odstawiamy do wyrośnięcia na godzinę bądź półtorej, do podwojenia objętości.

Ciasto wyjmujemy, wyrabiamy chwilę i rozwałkowujemy na grubość ok 1 cm i wycinamy okręgi szklanką bądź obręczą o średnicy 6-8cm. Odkładamy na blachę bądź blat oprószony mąką do podwojenia objętości.
W garnku rozgrzewamy tłuszcz (u mnie smalec) do 170-175 stopni. Przenosimy pączki delikatnie do garnka i smażymy z obu stron po kilka minut. Wyciągamy, odcedzamy i układamy na bibułce. Kiedy ostygną nadziewamy kremem.

Krem:
-2 żółtka
-3 lekko czubate łyżki drobnego cukru
-1 i 1/3 łyżki mąki pszennej
-150ml mleka
-wanilia (1/2 laski)

Żółtka i cukier ucieramy do białości i puszystości. Dodajemy 2 łyżki mleka mleka, mąkę, wanilię i miksujemy.
Resztę mleka gotujemy. Na wrzące mleko wlewamy masę żółtkową i gotujemy, stale mieszając do zgęstnienia. Przykrywamy folią i odstawiamy do przestudzenia.


wtorek, 8 stycznia 2013

lunchbox, mój nowy przyjaciel :)

W grudniu szczęście w konkursach mi sprzyjało. Najpierw u Zieleniny wygrałam film, a kilka dni później u Kasi z Bake&Taste wygrałam konkurs Mikołajkowy, dzięki któremu otrzymałam bon na 150zł do realizacji w sklepie Fabryka Form. Jak łatwo się domyślić - od razu weszłam na stronę sklepu i zaczęłam przeglądać ofertę, co mogłabym sobie kupić. Wybór miałam ciężki, bo szczerze przyznam byłam zaskoczona nagrodą i nie wiedziałam co by mi się mogło przydać. Mój wybór w pewnym momencie ograniczyłam do urządzeń do parzenia kawy, kubków i kilku mniejszych gadżetów, jak miarka do dozowania odpowiedniej ilości spaghetti ;) Nagle wpadłam na pudełko śniadaniowe, a zaraz po nim na lunchboxy. I stwierdziłam, że to będzie mój zakup - dwa pudełka na lunch/obiad. Jedno dla mnie, drugie dla L.
Każdy, kto miał okazję spędzić dzień od rana do wieczora poza domem, zna problem planowania posiłków. Ja stale walczę, żeby nie były to ciągłe kanapki, drożdżówki czy niekoniecznie smaczne obiady jedzone w pośpiechu.
Do tej pory radziliśmy sobie ze zwykłymi pojemnikami, ale idea specjalnych pudełek bardzo mi się podobała. Jestem także przekonana, że świetnie sprawdzą się w czasie naszych podróży - szybko, smacznie, niedrogo i zawsze pod ręką.



Wybrałam większe pudełka - Appetit. Dla mnie biało-zielone, dla L. czarno-czerwone. Są wyposażone w zamknięcie z uszczelką, wyjmowany pojemnik dzielący box na pół, pojemnik na sos, a także widelec z ostrą krawędzią. W pokrywce posiadają wytłoczone zagłębienie, specjalnie dla fanów sushi, na sos sojowy ;) Są naprawdę świetną opcją na prezent - nasze wylądowały pod choinką, a najtrudniejszą częścią było utrzymać ich zakup w tajemnicy przed L. ;)

Jednym z dań, które idealnie nadaje się na każdy posiłek jest tortilla. U mnie często występuje w wersji śniadaniowej, którą można śmiało zapakować i zabrać ze sobą.
Moje ulubione połączenie to serek kanapkowy, wędzony łosoś, papryka i ogórek zielony. Możecie także wypróbować pastę z jajka na twardo, tuńczyka z puszki, awokado, ogórka kiszonego, twarogu i odrobiny majonezu.




***
Początek zaliczeń rozpoczęty. Jedno z grudnia na 4, wczoraj kolokwium, dzisiaj kolokwium, trzeba kończyć projekty. Przyjemnie się pisze z widokiem na ośnieżone drzewa, przyjemnie się też z takim widokiem uczy. I idąc szybkim krokiem na uczelnię albo skupiając się na nauce zamiast na palącym bólu w nogach przy "krzesełku". 
Jeszcze tylko 5 tygodni i znów pojedziemy w podróż, na którą się czeka cały rok. Tym razem ze sportową kamerką :D

niedziela, 6 stycznia 2013

śnieg po raz drugi i dla narciarza

Tort dla mojego Ukochanego :)



Smak: cytrynowy, z tego przepisu.
Średnica : 22 cm.

Masa cukrowa: biała domowa, kolorowa kupna.
Technika: tabliczka z imieniem to wykałaczki szaszłykowe oblepione lukrem i przyklejone do tabliczki.  Narty są nieusztywnione - pierwotnie miały stać w pionie, ale nie wiem czy by się utrzymały, więc zdecydowałam się je położyć. Wszystkie napisy z cienko rozwałkowanej masy.
Izolacja: ganache z białej czekolady. Musi dłużej stać w lodówce niż tradycyjny krem maślany + gorzej się nakłada. Będę jednak korzystać z kremu maślanego, chyba, że adaptującą torty oblane ganache pod masę cukrową ;)

Najprzyjemniejszy element: gwiazdki :)
Najgorszy: cyfry, z braku wykrawaczek nie miałam pomysłu jak je zrobić.

Z czego jestem najbardziej zadowolona: masa dość dobrze wyszła i robiłam tort z uśmiechem i bez większego stresu ;)
Z czego jestem najmniej zadowolona: z tego, że w pośpiechu nie wyczyściłam patery, na której stał tort. W związku z tym odcięta masa była w połowie nie do użytku, na szczęście na gwiazdki starczyło + zostały brzydkie ślady na brzegu masy na dole.

Czas: 10 minut biszkopt + 20 kremy + 10 przełożenie + 10 obkładanie ganache + 20 minut na kolorowe dekoracje + 1h na masę cukrową, obłożenie i wykończenie dekoracji.
Nie wliczam chłodzenia.



paleo love - spaghetti

Pisałam wielokrotnie, że diety nie są dla mnie, gdyż nie lubię ograniczeń i przede wszystkim lubię jeść. Pewien czas temu trafiłam na wzmiankę o diecie paleo czy też diecie jaskiniowców. Zaczęłam czytać i zmieniać swoje myślenie. 
Paleo to sposób na życie, w którym najważniejsza jest jakość jedzenia i nie tyle dbanie/walczenie o szczupłą figurę, co o nasze zdrowie. Odnosi się do sposobu w jaki odżywiali się nasi przodkowie i do którego jesteśmy genetycznie uwarunkowani. Zjadali dużą ilość mięsa, jednak mięso dzikiej zwierzyny było znacznie mniej bogate w tłuszcze nasycone niż współczesnych zwierząt hodowlanych. Węglowodany czerpali z warzyw i owoców, do tego dochodziły tłuszcze z nasion czy ryb. Obecnie podstawą powinno być mięso (w tym także podroby) oraz ryby, należy jeść także dużo warzyw, trochę mniej owoców, jaj oraz zdrowych tłuszczy (oliwa, olej kokosowy, masło, awokado, orzechy). Unikać powinniśmy zbóż, cukrów, roślin strączkowych, skrobi oraz, co wzbudza najwięcej kontrowersji, nabiału. Jednak trzeba pamiętać, że w tym sposobie żywienia nie chodzi o restrykcje i zakazy, a o mądre i odpowiednie wybory - jeżeli nie wyobrażamy sobie odżywiania bez szklanki mleka czy porcji twarogu, nie mamy problemów z tolerancją laktozy to można sięgać po te produkty, ale z zaufanego źródła. 
Można spotkać wiele odmian diety, od diety nisko-węglowodanowej do ketozy, a najlepszym rozwiązaniem jest obserwowanie naszego organizmu. Przez ostatnie 3 miesiące nieco eksperymentowałam i stwierdziłam, że owsianki to jeden z najgorszych wyborów dla mnie, a mogłoby się wydawać, że to takie zdrowe śniadanie. 
Na koniec dodam, że nie jestem paleo ;) Staram się czerpać jak najwięcej z tego sposobu żywienia, ale jednak lubię zjeść na deser ciastko albo kanapkę na śniadanie (uzależnienie od cukrów i węglowodanów). Jednym z ciekawszych dań, które ostatnio odkryłam to sposób na makaron...bez makaronu ;)


Składniki na 2 porcje:
-2 średnie cukinie
-20-30 dag mięsa mielonego (u mnie z indyka)
-papryka
-cebula
-kilka pieczarek
-świeża bazylia, czosnek
-przecier pomidorowy
-tłuszcz do smażenia - najlepiej olej kokosowy lub masło, oliwę powinno się używać na zimno

Cebulę kroimy w piórka i wrzucamy na rozgrzaną patelnię. Po chwili dodajemy pokrojoną w kostkę paprykę. Kiedy cebula się zeszkli dodajemy pokrojone pieczarki. W tym czasie z cukinii robimy makaron tj. odkrawamy brzegi i kroimy na cienkie paski. Podsmażamy na patelni aż się zrobi miękka. Pod koniec smażenia dodajemy posiekaną świeżą bazylię i dwa wyciśnięte/poszatkowane ząbki czosnku, smażymy jeszcze chwilę. 
Do warzyw dodajemy mięso, a kiedy się usmaży dolewamy przecier pomidorowy. Dodajemy bazylię, sól, pieprz, oregano, czosnek do smaku.


Nowy tort na Sugarcraft world :)

piątek, 4 stycznia 2013

narciarskie jadło - zupa gulaszowa

Każdy, kto uprawia sport wie, jak ważne są odpowiednie posiłki. Szczególnie w przypadku długich wypadów na rower, wycieczek górskich czy całego dnia spędzonego na  stoku. 
Moje wspomnienia związane z wypadami na narty są bogate w tosty, bułki z kotletem, czekoladę i sycące dania jednogarnkowe. Jako dziecko zawsze chciałam frytki w barze przy stoku, bo zamawiane przez rodziców zupy wcale mi się nie podobały. Do flaków, które zamawiała Rodzicielka wciąż nie mogę się przekonać, za to wszelkie gulasze i zupy gulaszowe (wybór Tatusia) uwielbiam. Są proste w przygotowaniu, a ich największą zaletą jest to, że im więcej razy odgrzewane tym lepiej smakują ;) Wystarczy więc zrobić jeden wielki gar zupy gulaszowej i mamy ciepły, sycący obiad na najbliższe 2-3 dni. 
Ostatnio stałam się posiadaczką cudnych misek - zawsze mi się podobały takie z jednym solidnym uchwytem, więc musiałam ugotować dobrą zupę i się pochwalić ;)


Składniki na ok 4 porcje:
-25dag wołowiny
-20dag wieprzowiny
-duża cebula
-duża, czerwona papryka
-duża, żółta papryka (ewentualnie zielona)
-opcjonalnie ziemniak
-1/2 papryczki chili + rękawiczki bądź foliowe woreczki
-przecier pomidorowy lub sok pomidorowy (ok 1,5 szklanki)
-woda lub bulion
-czosnek
-majeranek
-słodka papryka

Mięso kroimy w kostkę, w garnku rozgrzewamy oliwę i wrzucamy mięso. Kroimy cebulę w piórka i po chwili dorzucamy do mięsa, czekamy aż się zeszkli. Zalewamy mięso z cebulą wodą lub bulionem - tyle, by płyn zakrył mięso i gotujemy. Po pół godzinie dorzucamy pokrojone papryki i ziemniaki oraz dolewamy przecier/sok pomidorowy. Kiedy mięso i warzywa staną się miękkie doprawiamy przyprawami, przeciśniętym czosnkiem i papryczką chili pokrojoną w drobne paseczki. Przy krojeniu papryczki warto założyć rękawiczki albo chociaż foliowe woreczki - kapsaicyna zawarta w papryczkach może poparzyć palce. Jeśli jednak kroicie bez rękawiczek to pamiętajcie, żeby nie zbliżać rąk do oczu czy nosa. 




***
Z okazji urodzin L. wybraliśmy się do kina na "Hobbita". Słyszałam wiele opinii przed seansem, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Nie będę się rozpisywać o filmie, bo myślę, że większość z Was fabułę zna :) Nam się film podobał. Nie jest to "Władca Pierścieni", ale ciężko oczekiwać porównywalnie świetnego filmu, skoro książki się różnią. Niektóre dialogi były nieco przydługie, ale mimo to czas w kinie nam się nie dłużył.

środa, 2 stycznia 2013

sylwester i urodzinowy przepis gościnny

Drugi stycznia to kolejny powód do świętowania, bo są to urodziny mojego L. W związku z tym oraz z moją końcoworoczną przerwą od kuchni (tj. brakiem nowości), sięgam po przepis i zdjęcie, które od pewnego czasu leżą i domagają się publikacji. Obiad zrobiony przez L. :)
Przygotował go dla mnie podczas jednego z naszych pierwszych spotkań i bardzo mi posmakował. Obecnie kiedy nie mam czasu albo siły na gotowanie, L. wchodzi do kuchni i przygotowuje schab duszony w potrawce z papryki, cebuli i pieczarek.


Składniki na 2-3 porcje:
-kilka kotletów schabowych (u nas zazwyczaj po 2-3 na głowę)
-średnia cebula
-spora papryka
-kilka(naście) pieczarek
-sól, pieprz, przyprawa do gulaszu, papryka w proszku

Mięso rozbijamy i nacieramy przyprawami. Cebulę i paprykę kroimy drobno i podsmażamy na patelni, po chwili dodajemy pieczarki i jeszcze chwilę grzejemy (aż się cebula zeszkli). Następnie dodajemy mięso, dolewamy 1/4 szklanki wody i dusimy aż mięso będzie dość miękkie. 
Podajemy z kaszą albo z ziemniakami. 

***
Po mojemu. Zamiast szpilek buty narciarskie. Zamiast misternie ułożonej fryzury warkocz. Zamiast szminki zimowy balsam do ust. Spiłowane paznokcie, żeby się nie połamały w rękawiczkach (mój największy zimowy problem). W sumie trzy godziny w drodze, ale my przecież lubimy jeździć razem. Tańce w kolejce do "tłustych bitów", przerwa na kiełbaskę i herbatę. Szampan pity z plastikowego kubeczka na szczycie góry. Noworoczny buziak i zaczynamy ten rok od jazdy w dół. Przede mną biel, w uszach szum i co chwila nowy, kolorowy wybuch. Wiem, że za mną jedzie L., a na dole oboje będziemy uśmiechać się jak wariaci ze szczęścia. Czysta radość, niesamowite wrażenia, które rozgrzewają pomimo niskiej temperatury. Sylwester po naszemu. 

co z tego, że kolejka na 15 minut stania,
będzie fajnie!


z parkingu :)

Zaraz po 'śniadaniu', czyli ok. 14.00 poszliśmy na kawę
żeby trochę rozbić zmęczenie.
Jak widać po twarzach - nie wyszło ;)