Moelleux au Chocolate, czyli czekoladowa lawa

Zaczyna się od delikatnego drżenia. Z czasem drżenie się nasila i przechodzi we wstrząsy. A na koniec występuje mniejszy lub większy wybuch albo spod ziemi zaczyna wypływać magma, zamieniając się w lawę. Taki skrócony przebieg erupcji wulkanu ;) Co prawda geografii już dawno się nie uczyłam i nie był to dla mnie najciekawszy przedmiot w szkole, ale wulkanizm to fascynujące zjawisko. A ja bardzo lubię mieć kulinarne skojarzenia, dlatego też, kiedy po raz pierwszy usłyszałam o pewnym przepisie, wiedziałam, że zakwalifikuję go do moich ulubionych. Po pierwsze - jest bardzo czekoladowy. Po drugie - jest nietypowy i może zaskoczyć niczego niespodziewających się smakoszy. Po trzecie - zaraz sami zrozumiecie...

Czekoladowe babeczki, których sekretem jest niedopieczenie, dzięki czemu otrzymujemy wypływającą czekoladową masę ze środka! Najlepiej je piec w foremkach sufletowych, których się trochę naszukałam, ale pewien sklep ściągnął je dla mnie z Włoch i teraz mogę się nimi cieszyć ;) Oczywiście metalowe albo silikonowe pewnie też świetnie się nadadzą, ale już tak mam, że jak się na coś uprę to ma być po mojemu. Długo się zastanawiałam, który przepis wybrać, w końcu postanowiłam zrobić to "jak zawsze", czyli mieszankę wiedzy jaką znalazłam :)

Składniki na 4 porcje:
- 150 g gorzkiej czekolady (u mnie Alpen Gold)
- 2 duże jajka
- 2 żółtka 
- 10 dag masła
- 45 g cukru
- 50 g mąki pszennej

Czekoladę razem z masłem rozpuszczamy w kąpieli wodnej. Całe jajka ubić, pod koniec dodać żółtka i cukier, chcemy uzyskać ładną, żółtą piankę. Jajka połączyć z masą czekoladową, a następnie przesiać mąkę i wymieszać. Foremki wysmarować masłem i oprószyć mąką, nalać do nich masę (do 3/4 wysokości) i postawić w lodówce na godzinę, dwie. Piekarnik rozgrzać do 180 stopni i piec ciasto przez 10-12 minut. Podawać ciepłe, z foremek ceramicznych nie trzeba wyciągać, ale nie zobaczymy wtedy jak fajnie wylewa się czekolada ze środka ;)

***
Dzisiaj ledwo wstałam z łóżka na zajęcia na 8.15, na szczęście L. w drodze do pracy mnie podrzucił pod wydział, więc nie musiałam iść i telepać się z zimna. Na początek arcyciekawy przedmiot, myślę, że ciężko prowadzi się ćwiczenia widząc, że cała grupa jeszcze śpi i mało kto jest zainteresowany. Później angielski, a po zajęciach razem z L. skoczyliśmy kupić prezenty na jutrzejszą imprezę.
Znajomy Rodzicielki przywiózł pyszne oscypki z Zakopca, więc na obiad postanowiłam trochę podsmażyć i zjeść <3 jestem wielką fanką tych serów.
Wracam zaraz do czytania Piekary i dalszych losów Mordimera. Dzisiaj mamy tańce na 20.00, ale nie wiem czy będę na siłach, żeby się na nie zebrać i marznąć na sali.

Udanego weekendu!