photo 1_zpsf71e6e78.png photo 2_zpsa04d1f5f.png photo 3_zps76d47384.png

czwartek, 10 stycznia 2013

karnawałowe love - bomboloni

Chodziły za mną blisko rok. Nigdy ich nie jadłam, ale kiedy je zobaczyłam po raz pierwszy wiedziałam, że kiedyś je zrobię. Niestety, z pączkami jest trochę zabawy przy smażeniu, więc robiłam je do tej pory raz w roku, na Tłusty Czwartek. Szczęśliwie, na Mikołajki dostałam od L. termometr szpikulcowy, który w końcu doczekał się przetestowania. Jejku, jaka to wygoda sprawdzić czy tłuszcz ma te wymagane 170 stopni, zamiast wrzucać kawałki ciasta i oceniać na oko!
Nie mogło być inaczej, musiałam upiec jako pierwsze bomboloni, czyli włoskie pączki wypełnione crème pâtissière. Są pyszne - lekkie, z nietypowym nadzieniem, oprószone cukrem pudrem. Świetna alternatywa dla tradycyjnych pączków z różą.



Składniki na ok 10 sztuk:
-180g mąki (pełna szklanka), najlepiej pół na pół tortowa z chlebową 720
-niecałe 1dag świeżych drożdży
-jajko
-50ml mleka
-30ml wody
-2 łyżki cukru
-1/4 łyżeczki soli
-3-4dag masła

Mleko podgrzewamy razem z wodą, powinno być ciepłe (ale nie gorące). Dodajemy drożdże, łyżkę cukru, łyżkę mąki i mieszamy, a następnie odstawiamy na 5-10 minut, żeby drożdże ruszyły. Masło roztapiamy i studzimy.
Do miski wsypujemy mąkę, cukier, sól, wbijamy jajko, dodajemy zaczyn drożdżowy oraz przestudzone masło. Wszystko wyrabiamy aż ciasto zacznie odchodzić od miski. Odstawiamy do wyrośnięcia na godzinę bądź półtorej, do podwojenia objętości.

Ciasto wyjmujemy, wyrabiamy chwilę i rozwałkowujemy na grubość ok 1 cm i wycinamy okręgi szklanką bądź obręczą o średnicy 6-8cm. Odkładamy na blachę bądź blat oprószony mąką do podwojenia objętości.
W garnku rozgrzewamy tłuszcz (u mnie smalec) do 170-175 stopni. Przenosimy pączki delikatnie do garnka i smażymy z obu stron po kilka minut. Wyciągamy, odcedzamy i układamy na bibułce. Kiedy ostygną nadziewamy kremem.

Krem:
-2 żółtka
-3 lekko czubate łyżki drobnego cukru
-1 i 1/3 łyżki mąki pszennej
-150ml mleka
-wanilia (1/2 laski)

Żółtka i cukier ucieramy do białości i puszystości. Dodajemy 2 łyżki mleka mleka, mąkę, wanilię i miksujemy.
Resztę mleka gotujemy. Na wrzące mleko wlewamy masę żółtkową i gotujemy, stale mieszając do zgęstnienia. Przykrywamy folią i odstawiamy do przestudzenia.


32 komentarze:

  1. Mamma mia! Toż to boskie jest. Zapisuję je. Dzięki!
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  2. Mmm... muszę to zrobić :-) Nie ma bata :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie ma to jak takie przyjemnie praktyczne prezenty :) lubię :)
    Pączki jem bardzo rzadko, ale lubię z budyniem, więc Twoje na pewno by mi posmakowały :)

    OdpowiedzUsuń
  4. O rety! Mistrzostwo!! :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. fantastycznie wyszły! kiedyś muszę się zebrać i też usmażyć pączki, bo do tej pory tylko moja mama je robiła:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Mmmmmm! Ale mi ślinka cieknie! Pyszności :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Mmmm! Lubię. Ja robię we frytkownicy, mam taką XXL więc dzięki temu wiem jaka jest temperatura, bo kiedyś jak robiłam w zwykłym garnku, z wierzchu wydawały się dobre, a w srodku były surowe :p

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja niestety frytkownicy nie posiadam. A problem z niedopieczeniem w środku znam doskonale - bez termometru kilka pierwszych sztuk szło na zmarnowanie (tj. rozkrawałam je, wyjmowałam surowe i zjadałam), ale tym razem nie było tego problemu :)

      Usuń
  8. Piękne Ci wyszły!!:) nie przepadam za pączkami, ale to zdjęcie spowodowało u mnie ślinotok:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  9. super wyszły-takie okrąglutkie, pyszniutkie..;) A to już za miesiąc tłusty czwartek!
    mmm.. kocham crème pâtissière <3

    OdpowiedzUsuń
  10. dla mnie idealne! nadziiane pysznym kremem.

    OdpowiedzUsuń
  11. Oh powiem Ci, że trochę zazdroszczę tego termometru. Sama muszę sobie wreszcie sprawić, bo to nie jakiś poważny wydatek a jednak czasem się przydaje. Pączki wyglądają obłędnie, choć mi i tak nic nie zastąpi tych z różaną konfiturą i szklistym lukrem :).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moje ulubione to z konfiturą i bitą śmietaną ;) A za lukrem nie przepadam, bo się potem okropnie lepię :p

      Usuń
  12. Pięknie Ci się udały, aż się głodna zrobiłam :-)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  13. o rany! takiego smaka mi narobiłaś, że jutro pewnie polecę i zrobię takie:D

    OdpowiedzUsuń
  14. Czy jest szansa zamówić takie do Berlina? Wyglądają tak, że aż otworzyłam kalendarz i zapisałam sobie dużymi literami, kiedy jest tłusty czwartek :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Genialne! Przerobiłam kiedyś przepis na bomboloni robiąc z nich pączki z lemon curd. Będę musiała spróbować klasycznej wersji :)

    OdpowiedzUsuń
  16. pierwsza klasa, super pomysł i pewnie pycha !

    OdpowiedzUsuń
  17. DZisiaj myślałam o tym, że zjadłabym pączka, ale to wygląda o wiele smakowiciej :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Nie spotkałam się z włoską odmianą pączka, wyszły przepiękne.

    OdpowiedzUsuń
  19. też muszę się w końcu zaopatrzyć w taki termometr. Jest na mojej liście, więc może przy najbliższej okazji uda mi się kupić i też zrobię pączki ;) obiecałam sobie, że będzie to w tym roku, więc trzymaj kciuki! ;) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  20. Ciekawi mnie smak nadzienia :) Pączki wyglądają bardzo smacznie :) Jak na razie nie miałam okazji przygotowania własnych pączków, wszystko przede mną :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Wyglądają przepysznie! Czemu Ty mi zawsze musisz takiego smaka robić? ;(:P

    OdpowiedzUsuń
  22. jak się ciesze że znalazłam u Ciebie ten przepis! Pół roku temu miałam przesiadkę w Rzymie i na lotnisku uroczyłam się cappuccino i właśnie takim pączkiem który na chwile zaprowadził mi prosto do nieba. Obiecałam sobie że zapiszę sobie nazwę w notesie i kiedyś je zrobię. Jak to często bywa nic takiego się nie stało. A teraz dzięki tobie przypomniałam sobie nazwę. Zrobię, na 100% tylko muszę zainwestować w termometr do tłuszczu :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Uwielbiam pączki! Tylko nie znoszę smażenia w głębokim tłuszczu - zawsze mam krwawe wizje, jak mi się to wszystko wylewa... I w rezultacie robię pączki raz do roku. Twoje wyglądają obłędnie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też zawsze widzę przed oczami poparzenia od gorącego tłuszczu :p

      Usuń

Dziękuję za każde słowo :) I przepraszam anonimowych czytelników za brak możliwości komentowania, jednak zalewająca mnie fala spamu zmusiła mnie do wyłączenia tej opcji. Będzie mi miło poznać Was - zarejestrowanych ;)