zgrany duet na wakacje

Jak to się mówi, są gusta i guściki. Dobrze wiem, że moje upodobania literackie i filmowe nie należą do najpopularniejszych i wiele osób je odrzuci. Tym razem chciałabym napisać o książce i jej adaptacji filmowej, o której większość osób słyszała, być może czytała albo oglądała. Nazwę to zgranym duetem na wakacje, bo oba obrazy są przedstawione dość lekko, łatwe w odbiorze i w interpretacji, ale jest to przy okazji jeden z nielicznych zestawów książka-film, gdzie nie mogę narzekać, że film jest zły. Dodam, że książkę czyta się bez problemu po angielsku.

"Nim osiągnęła trzydziestkę, Elizabeth Gilbert miała wszystko, o czym powinna marzyć nowoczesna, wykształcona, ambitna Amerykanka - męża, dom za miastem, dobrą pracę. Mimo to nie była kobietą ani szczęśliwą, ani spełnioną. Nękał ją niepokój, smutek i rozterki. Przeszła przez wyczerpujący rozwód i popadła w ciężką depresję, przeżyła nieszczęśliwą miłość i całkowicie odrzuciła wszystko, czym, jak jej się zdawało, miała być.

"Jedz, módl się, kochaj" mówi o tym, co może się zdarzyć, kiedy bierzemy odpowiedzialność za nasze własne zadowolenie z życia. Mówi również o przygodach, jakie mogą się przydarzyć kobiecie, która nie chce już dłużej starać się powielać utartych wyobrażeń. Jest to opowieść, która poruszy każdego, kto kiedykolwiek obudził się rano z nieodpartym pragnieniem zmian. Prawa do ekranizacji kupiła wytwórnia Paramount Pictures. Główną rolę ma grać Julia Roberts." 

Autorka i zarówno bohaterka jest kobietą po przejściach. Po ciężkim rozwodzie, niepowodzeniach miłosnych czuje, że czegoś brakuje jej w życiu, które składa się głównie z leków, depresji, bezsenności i braku równowagi. Postanawia poświęcić rok swojego życia, odnaleźć siebie i sens swojego życia. Wybiera się w podróż do trzech państw na literę "I" - Italy, India, Indonesia, a w każdym z tych miejsc chce poświęcić się jednej wybranej rzeczy. We Włoszech uczy się języka oraz poznaje tamtejszą kuchnię, w Indiach spędza czas na medytacji, modlitwach i poszukiwaniu Boga, a w Indonezji, głównie na wyspie Bali, chce znaleźć równowagę i połączyć doświadczenia z poprzednich krajów. 

W czasie swojej drogi poznaje inne kultury, ale także wielu ludzi, którzy pozwalają jej oderwać się od starego życia i problemów oraz poznać na nowo siebie. 

Książka bardzo ambitna nie jest, podchodzi trochę pod tanie moralizatorstwo z pozorną głębią. Co więcej, do wielu oczywistych wniosków bohaterka musi dojść pod wpływem innych ludzi.

Film nie odbiega aż tak bardzo fabułą, jak to zwykle bywa przy ekranizacjach. Lubię Julię Roberst, więc już na starcie ma u mnie wyższe noty. Ogląda się przyjemnie, łatwo, najlepiej w telewizji z kieliszkiem wina. Podobnie jak książka ma bardzo prosty przekaz, ale zostaje urozmaicony zdjęciami świata, który odwiedzała bohaterka, odrobinę muzyką, oraz romansem Julie z Javierem Bardem.

Razem z książką polecam na wakacyjne odprężenie.

***

Kolejny zgrany duet to ciasto francuskie i czekolada. W bardzo krótkim czasie i bez większego wysiłku możemy przygotować pyszne rogaliki z czekoladą, idealne na spotkanie ze znajomymi, piknik albo słoneczny dzień na plaży. 

Składniki:

-dwa opakowania ciasta francuskiego

-dwie tabliczki czekolady (jakiej tylko chcecie)

-jajko do pomalowania rogalików

Otwieramy ciasto i  tniemy na trójkąty (ja niestety kupiłam w Auchan okrągłe, więc nie wiem ile ich powinno wyjść - zakładam, że z 6-8).  Bierzemy trójkąt, na górze kładziemy kostkę lub dwie czekolady i zawijamy w stronę czubka, powstaną małe rogaliki. 

Jajko należy rozbełtać i pomalować rogaliki przed upieczeniem. Kładziemy je na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i wstawiamy do rozgrzanego piekarnika na 220 stopni, na ok 15 minut. Pieczemy aż będą złociste i puszyste ;)

Jeśli ktoś chciałby się bawić to można do środka włożyć nutellę albo dżem, jestem przekonana, że też wyjdą pysznie :)

***

Upał jest straszny. Karolina woli bawić się w domu niż w piaskownicy, co i mi bardziej odpowiada. Wisła przyjemnie zimna, a wieczorna przejażdżka na rowerze przez las przy Wiśle to wspaniała sprawa. 

Mała śpi, a ja chyba zaraz pójdę w jej ślady i się zdrzemnę, bo na razie wyjście do ogrodu i czytanie książki jest bardzo złym pomysłem.

A w czwartek trzy godziny pociągiem do domu. Już się cieszę.